Isnin, 23 Januari 2012

Basunat


Kaganangan-39.

     Aku basunat ni waktu umur ku 11 tahun, cuti hujung tahun, imbah papariksaan panilaian darjah 5.  Kakanak sakulah wahini papariksaan UPSR, sudah darjah 6. Aku basunat bahari di rumah hajak. Tok Mudim nang manyunat kan. Kada kaya kakanak wahini, kabanyakan nya doktor nang manyunat, wahini kadida lagi tadangar Tok Mudim nang jadi tukang sunat. Sabalum basunat di suruh nya duduk di atas batang pisang nang sudah di tatak handap. Di hadapan ku di andaki daun kaladi nang di parupuiyi awan habu dapur. Tapih nang ku pakai tu di singkap ka atas, manutup muha awan kapala. 
     Tok Mudim tu ada ai bapasan, amon wani handak malihat, buka hajak tapih tu ujar nya. Cehhh asa kada wani aku malihat, hijakan haja batutup muhak. Siapa nang kada takutan handak di sunat, malihat pisau Tok Mudim haja gin dah asa galitiran awak.  Taga nang kuatkan hajak samangat, musti bolih basunat... jangan takutan. Dah sampai masa basunat, aduiiiiiii..... sakitnya anu ku di kapit awan 2 bilah macam buluh, sakit banar..... sampai asa ta angkat2 burit manahan sakit. Tahan nakan juwa lah, imbah tu tarasa ai hujung anu ku tu di tatak, taga kada rasa sakit banar, sakit lagi nang di kapit nyak tuh. Kada lawas....... Dah salasai ujar Tok Mudim. Bagamatan nai aku malihat ka bawah, ndaran sudah babalut ubat awan batampal plasta. Kalihatan sikit2 darah di habu di daun kaladi tuh. Saminggu jua ai ma arit, hanyar waras. Saminggu jua ai kada mandi awan kada bolih turun ka halaman, kaluku talangkah tahik hayam ujar urang tuhak, kainak kaluku buruk, Tu pang pantang urang bahari.

Tiada ulasan:

Catat Ulasan