Jumaat, 23 Disember 2011

Tajun ka parit, kalamasan.


        Kisah ngini masa aku haloi lagik, masa tu umur hanyar 7 tahun luku, kada tapi ingat dah. Taga nang tantunya aku ingat aku malihat kakawanan ku nang sudah ganal2 rami banar mandi baudak di parit di higa jalan tu. Paritnya ganal, dah tu dalam pulang, amon orang tuhak gin lacup pang hidung hanyar tajajak balanaknya. Kakawanan ganal tu samuwaan sudah bisa bakunyung, kada parlu di takutanakan lagi. Yang aku ni asa garigitan malihat dipa karamian bakunyung kasana kasinik. Yang aku asik di higa parit intang nang kada dalam hajak. Entah macammana, aku gin kada ingat, tatahu nya aku naik ka atas titian toh, tarus jua umpat batajun ke dalam parit, kana pulang di tampat yang dalam. Napang lagi tanggalam timbul pang aku, takial kial, tuhuk handak bakunyung, taga kada bisa lagi. Mujur jua ada nang tahuk, aku nang tanggalam timbul tuh. Di lakasi nya pang mambair awak ku  kahiga parit. Umai........ terbabalahak aku muntah banyu, kada tahoam dah barapa banyak banyu parit nang aku nginum. Tarus aku di mamaie dipa. Ya am to, kada bisa bakunyung lagi handak umpat batajunan di tampat nang dalam. Mujur jua kada mati kalamasan.

Tiada ulasan:

Catat Ulasan